‘Oh, jij vindt het fijn om alles te plannen in K1,’ zei ik. 

‘Huh?’, zei Sanne. 

‘Ja, dat kan natuurlijk’,  zei ik. ‘Zelf plan ik het liever in K2.’

‘Waar heb je het over?’, vroeg Sanne. 

‘Nou, dat je alles op het laatste moment doet en dat het dan ook echt af moet zijn. Sommige mensen vinden dat prettig werken, en plannen het dan zo in’, zei ik. 

‘Maar ik plan helemaal niet’, zei Sanne. ‘Het gaat gewoon zo.’

‘En hoe voelt dat dan, als het zo gaat?’, vroeg ik. 

‘Het geeft heel veel stress, want ik denk de hele tijd dat ik het niet af krijg en het is ook wel eens teveel en dan lukt het niet meer’, zei Sanne

‘Hoe zou het dan zijn als je met het werk aan de slag gaat, wat wel belangrijk is, maar niet direct af moet?’, vroeg ik. ‘Hoe zou je dat vinden?’

Ineens heb ik de volle aandacht van Sanne. Ik zie haar denken. ‘Zou het kunnen? Zou het werken? Moet ik dan nog meer tijd inleveren?’

Als je tieners vertelt dat het handig is om te plannen, zullen ze dat niet direct van je aannemen. Ze vinden het gedoe. Het kost tijd. Het staat toch al in magister. Waarom plannen? Na een tijdje merken ze dat ze toch veel meer moesten doen dan ze hadden gedacht en wordt het ineens een ding. Alles komt ineens tegelijk binnen, de stress slaat toe en de gezelligheid in huis daalt naar een dieptepunt. Als er dan ook nog eens een toets opduikt in magister, is het hek van de dam. Hoe dan?

Tieners die maar door blijven werken vanuit magister en geen enkel overzicht hebben, raken helemaal gestrest. Ze hebben het gevoel ALTIJD met schoolwerk  bezig te zijn en hebben helemaal GEEN TIJD meer voor ontspanning.  In hun hoofd zijn ze er veel mee bezig, als ze dan aan de slag gaan zijn ze veel tijd aan het verprutsen omdat ze zoveel ‘moeten’ maar geen overzicht hebben. Hoe fijn zou het dan zijn om alles in een overzicht te hebben, zodat je kan zien wat je nog moet doen en kunt afstrepen wat er al klaar is.  Dat je ook tijd voor ontspanning kunt inplannen, wat zo belangrijk is. En natuurlijk ook voor sporten en andere sociale activiteiten. Wat nou als een planning je daar juist de ruimte voor geeft? Hoe fijn zou dat zijn!

Dit plaatje herken je misschien wel, het Eisenhower kwadrant, of de prioriteitenmatrix van Eisenhower. 

Dit model komt voort uit een bekende uitspraak van Eisenhower, namelijk dat “urgente zaken zelden belangrijk zijn en dat belangrijke zaken zelden urgent zijn.” Het kan je helpen bij het stellen van prioriteiten, en wordt dan ook veel gebruikt in time management. 

Veel tieners ervaren stress bij hun schoolwerk. Als je dan samen gaat onderzoeken hoe dat komt blijkt het dat ze heel veel doen vanuit K1. Ook wel het stress kwadrant. 

Het moet nu klaar en het is heel belangrijk. Iedereen heeft wel activiteiten in K1, maar meestal zijn dat dingen die van buitenaf komen. Werken op deze manier is heel onprettig. Het is stressvol, je voelt geen ruimte om te kunnen bewegen en vaak ben je heel erg druk, terwijl je aan het einde van de dag nou eigenlijk niet goed weet waarmee dan.

Afbeelding: Lilian Visser

Hoe prettig zou het zijn als je de dingen voor school leert plannen in K2? Je bent dan wel met de belangrijke dingen bezig, maar het hoeft niet nu af. Dat geeft veel rust en ontspanning, wat ook de kwaliteit van je leren goed doet. Als jij ontspannen bent, werk je beter. En wat een tijd zou je over hebben om de echt belangrijke dingen te doen zoals chillen, gamen en sporten. Misschien is het leren plannen en organiseren van je huiswerk nog niet eens zo’n slecht idee!

Wil jij erbij geholpen of heb je een zoon of dochter die ook wel wat hulp kan gebruiken bij het plannen en organiseren? Neem dan vrijblijvend contact met mij op. Dan kunnen we bespreken wat er nodig is.